Witaj na stronie polskiej społeczności w Parafii Świętego Franciszka z Asyżu

Msze Święte w języku polskim

Niedziela

Każdy pierwszy piątek miesiąca

Msze Święte w języku angielskim

Sobota

Niedziela

Poniedziałek - sobota

Adoracja Najświętszego Sakramentu

Piątek

Sobota

Spowiedź - Sakrament Pojednania - w języku polskim

Niedziela - godzinę przed każdą polską Mszą Św.

Spowiedź - Sakrament Pojednania - w języku angielskim

Piątek

Sobota

Sobota

Bracia franciszkanie naszej parafii

'Rally Rosary' - "Rajd Różańcowy" o ustanie pandemii koronawirusa

My, St. Francis i inne parafie na północnym zachodzie, zostaliśmy zaproszeni przez parafię St. Mary’s z Warrington do wzięcia udziału w inicjatywie „Rally Rosary”. Będzie to zorganizowana modlitwa o zakończenie pandemii Koronawirusa. Odbędzie się ona w sobotę 15 maja o godzinie 13.15 i będzie się składać z 15 dziesiątek różańca, po których odmawiana będzie Tajemnica Światła.
Aby nasza parafia St. Francis mogła uczestniczyć w tym szczególnym wydarzeniu, 15 maja Kościół pozostanie otwarty po Mszy Św. o godz. 12.00 w południe, a różaniec rozpocznie się o godz. 13.15.

The Logos & Literature: Opracowywanie Boskości

Seria wieczornych rozmów internetowych, w których badane będą niektóre z wielkich tematów chrześcijaństwa katolickiego w pismach starych i nowych, z katolickimi uczonymi i współczesnymi autorami. W każdy drugi czwartek o 19:30 od 29 kwietnia. Informacje i rejestracja: https://christianheritagecentre.com/events/logos-and-literature/

Oficjalna strona parafii St. Francis na facebook'u

Zapraszamy na naszą nową, oficjalną stronę na facebooku. Znajdziecie tam najświeższe relacje z życia naszej parafii.
Adres strony fb: Capuchin friars in Chester

Szósta Niedziela Wielkanocna - (9.5.2021)

Liturgia Słowa

Pierwsze czytanie - Dzieje Apostolskie 10,25-26.34-35.44-48; Psalm - Psalm 98(97); Drugie czytanie - Pierwszy list św. Jana 4,7-10; Ewangelia - Ewangelia wg św. Jana 15,9-17.

Pierwsze czytanie

Powołanie pogan do Kościoła

Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do stóp i oddał pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: «Wstań, ja też jestem człowiekiem».

Wtedy Piotr przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie».

Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga.

Wtedy odezwał się Piotr: «Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?» I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa.

Potem uprosili go, aby pozostał u nich jeszcze kilka dni.

Dz 10,25-26.34-35.44-48

Psalm

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Ps 98(97)

Drugie czytanie

Miłujmy czynem i prawdą

Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.

W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.

W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.

1 J 4,7-10

Ewangelia

Przykazanie miłości

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.

To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.

Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

J 15,9-17


Rozważanie

Miłość niejedno ma oblicze. Napisano o niej więcej poematów i najróżniejszych tekstów niż o czymkolwiek innym, adekwatnie do wniosku św. Pawła: „z nich zaś największa jest miłość” (1 Kor 13,13). Umiłowanemu uczniowi Jezusa dane było najgłębsze zrozumienie istoty miłości, czego dał wyraz w swej Ewangelii i Listach. I ostatecznie zdefiniował istotę Boga, mówiąc: „Bóg jest miłością” (1 J 4,8.16). Od Niego więc pochodzi zdolność kochania, którą posiada każdy człowiek. W miłości Bóg przejmuje inicjatywę. Nie jest jak człowiek, który albo nie potrafi być pewien swej miłości, albo nie potrafi jej wyrazić, albo nie potrafi o nią zawalczyć. Bóg, przeciwnie: „W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy” (1 J 4,10). Tak bardzo ukochał człowieka, swoje stworzenie, że dla jego zbawienia sam stał się Człowiekiem w Jezusie Chrystusie. Miłość, jaką kocha nas Bóg jest przebaczająca i ofiarna. Nie polega ona tylko na chwilowym uniesieniu. Na domiar tego, jest ona uniwersalna, skierowana do każdego człowieka. Bóg nie dzieli ludzi, nie segreguje na lepszych i gorszych. Owszem, potrzeba wielkiej wiary w taką miłość, gdy nie zdołają jej okazywać ludzie. Znamy przypadki nie kochających ojców lub matek, ale pomimo takich nieszczęść, Bóg zawsze znajdzie dostęp do człowieka ze swoją miłością.

Bóg jest źródłem miłości w nas. Nasze „zasoby” miłowania wyczerpują się wraz ze zdradą ze strony drugiego człowieka, wraz z brakiem zrozumienia, czy akceptacji, wraz z trudnym charakterem, z postępowaniem, które stają się nie do przyjęcia. We współczesnym świecie szczególnie często spotykamy się więc z rezygnacją z miłości, która polega na porzuceniu wierności. Miłość strzeżona jest przez wierność ślubowaną, czy też będącą zobowiązaniem w przyjaźni. Człowiek nie zawsze potrafi tej wierności dochować. „Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość wychyli się z nieba. Pan sam obdarzy szczęściem, a nasza ziemia wyda swój owoc” (Ps 85,12-13) – tak brzmi obietnica zbawienia, którą wyraża w modlitwie psalmista. Musimy stale modlić się o wierność w miłości. Jesteśmy grzesznikami i nie możemy być pewni naszego wytrwania w Bożych przykazaniach, które są nam dane, aby ochraniać miłość. Jezus przykazuje uczniom: „pozostańcie w miłości mojej” (J 15,9) i zaraz dodaje w jaki sposób to uczynić: „jeśli przykazań mych strzec będziecie, pozostaniecie w miłości mojej” (J 15,10). Najczęściej przykazań nie jesteśmy skłonni traktować jako ochronę miłości. A jednak Bóg po to właśnie nam je dał: abyśmy nie zagubili się w relacji do Niego, do innych ludzi i nie zatracili siebie samych.

Jezus wyraził najwyższy stopień miłości w słowach: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13). Sam swoim życiem dał przykład takiej właśnie miłości. Realizację przykazania miłości zinterpretował św. Grzegorz Wielki mówiąc, iż „sam Pan poucza nas w wielu miejscach swego Pisma, iż przyjaciół należy kochać w Nim, a nieprzyjaciół ze względu na Niego. Ten bowiem ma prawdziwą miłość, kto kocha przyjaciela w Bogu, a nieprzyjaciela ze względu na Boga”. Miłość nieprzyjaciół jest wyjątkowo wymagająca, ale to ona tak bardzo charakteryzuje chrześcijaństwo. Bo wiara działa przez miłość (por. Ga 5,6) i to ona się liczy. Miłością nieprzyjaciół kochać nam trzeba nie tylko wrogów, ale tych, którzy nam zawinili, z którymi ciężko się dogadać, a musimy ich znosić. Chyba każdy z nas na jakimś etapie życia ma wokół siebie takich ludzi.

Warto w tym momencie przywołać wykładnię św. Augustyna, który mówił, iż „czyny ludzkie tylko miłością różnią się pod względem swej wartości. Niejeden czyn wygląda zewnętrznie na dobry, choć nie wyrasta z korzenia miłości. Podobnie i kwiaty maję ciernie. Niejeden czyn wygląda na surowy i twardy, choć dokonuje się go dla wychowania z pobudki miłości. Dlatego polecamy ci jedno krótkie zdanie: Kochaj i czyń, co chcesz! Gdy milczysz, milcz z miłością; gdy mówisz, mów z miłości; gdy karcisz, karć z miłości; gdy przebaczasz, przebaczaj z miłości. Niech tkwi w sercu korzeń miłości; wyrośnie z niego tylko dobro”.

Prośmy zatem, aby Duch Święty uzdolnił nas do kochania najwyższym stopniem miłości.

s. Kinga Walkowiak
Kainonia Św. Pawła w Kielcach
https://rmissio.pl/

Uroczystości i wspomnienia świętych tego tygodnia

Data                                               Uroczystości i wspomnienia świętych                                      
Piątek 7 maja












Najświętsza Maryja Panna, Matka Łaski Bożej

Bł. Gizela, królowa, ksieni (985-1060)
Ojcem jej był Henryk II, książę Bawarii, matką Gizela Burgundzka. Wyszła za mąż za Stefana I, króla Węgier. Miała jedynego syna Emeryka, który zginął w wieku 24 lat. Obaj z ojcem byli kanonizowani. Bł. Gizela przeszła do historii jako królowa zaangażowana w dzieło chrystianizacji Węgier. Była fundatorką wielu klasztorów i kościołów. Po śmierci męża w 1038 roku doznała prześladowań ze strony pretendentów do tronu oraz odradzającego się pogaństwa. Przy pomocy swego brata Henryka II, cesarza, powróciła do Niemiec. Wstąpiła do benedyktynek w Niedernburg. Zmarła jako ksieni tegoż opactwa.
W IKONOGRAFII bł. Gizelę przedstawia się jako królową w koronie. Jej atrybutem jest model kościoła i różaniec.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)
Sobota 8 maja






























Święty Stanisław, patron Polski
Święty Stanisław - jak podaje wiarygodna tradycja - urodził się w Szczepanowie koło Bochni. Późniejsze jego wysokie stanowisko kościelne wskazuje, że za młodu odebrał szersze wykształcenie, które mógł dać tylko Kościół. Studia swe odbywał w Liege, gdzie znajdował się jeden z najlepiej postawionych ośrodków naukowych w ówczesnym świecie chrześcijańskim. Stanisław zetknął się tam z silnym prądem podkreślającym niezależność Kościoła od państwa. Po powrocie do kraju pełnił funkcje pomocnicze w zarządzie diecezją, należąc do zespołu kapłanów, prowadzących życie kanonicze przy katedrze krakowskiej, skąd powołany został do grona kapelanów książęcych. Oprócz czynności religijnych wykonywali oni zadania kancelaryjne przy boku panującego. Do pracy w kancelarii monarchy potrzebni byli ludzie z odpowiednim przygotowaniem. W pierwszych dziesiątkach lat istnienia Państwa Polskiego stanowiska kapelanów zajmowali cudzoziemcy. Oni też przechodzili na urzędy biskupie. Bolesław Śmiały natomiast tworzy episkopat krajowy. Wybranie Stanisława na biskupa stołecznego (1072 r.) predestynowało go na doradcę księcia. Okres, w którym Stanisław pełnił urząd biskupa, należy do najświetniejszych za panowania Piastów. Polska osiągnęła niezależność od cesarstwa Niemieckiego, co zostało potwierdzone uroczystą koronacją Bolesława Śmiałego (1075 r.). Do niewątpliwych zasług biskupa Stanisława należało sprowadzenie legatów rzymskich do Polski i zorganizowanie na nowo metropolii gnieźnieńskiej (było to podstawą do dopełnienia koronacji). Król, wsparty radą Stanisława, rozwinął i dopełnił organizację klasztorów benedyktyńskich, będących podstawą ewangelizacji na ziemiach polskich. Biskup Stanisław troszczył się nie tylko o rozwój terytorialny chrześcijaństwa w Polsce, ale przede wszystkim był duszpasterzem, który nie wahał się upomnieć nawet króla, gdy ten postępował niewłaściwie. Stanął w obronie zbyt surowo karanych członków spisku antykrólewskiego i zagroził Bolesławowi klątwą kościelną. Król potraktował go wtedy jak zwykłego poddanego, który nie dochował mu wierności osobistej. Bez procesu sądowego wykonał na nim karę śmierci w 1079 roku. Zdarzenia z 1079 roku wskazują, że św. Stanisław był człowiekiem czynnym i nie było mu obojętne, co się dzieje w Państwie Polskim. Miał zasady, dla których nie wahał się oddać swego życia. Był niezależny w wypełnianiu swoich obowiązków, choć to go naraziło na zarzut sprzeniewierzenia się królowi, z którym żył dotychczas w przyjaźni. Przyjął śmierć z pobudek religijnych i został męczennikiem. Kanonizowano go w Asyżu w 1253 roku. Wśród wielu łask, jakie otrzymano za jego pośrednictwem, do największych należy zjednoczenie Polski po rozbiciu dzielnicowym.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)
Niedziela 9 maja






św. Katarzyna z Bolonii (1413-1463)
Była klaryską, miała talent do muzyki, poezji i malarstwa. Zmarła w Bolonii, 9 marca 1463 roku. Jej ciało, zachowane w stanie zmumifikowanym, spoczywa w kościele Bożego Ciała w Bolonii. Nie jest złożone w trumnie, ale umieszczono je w pozycji siedzącej na tronie. Papież Klemens XI kanonizował Katarzynę w roku 1712. Jest patronką artystów malarzy oraz swego rodzinnego miasta.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)
Poniedziałek 10 maja








Św. Ojciec Damian z Molokai
Ojciec Damian de Vester urodził się w 1840 roku w Belgii. Do Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi wstąpił, mając 19 lat. Przed ukończeniem studiów teologicznych wyjechał na Wyspy Hawajskie i tam otrzymał święcenia kapłańskie. W 1873 roku dobrowolnie podjął pracę wśród trędowatych na wyspie Molokai, gdzie zmarł w 1889 roku, po 15 latach samotnej posługi pośród swoich chorych. Błogosławionym ogłosił go w Brukseli 4 czerwca 1995 roku Jan Paweł II, podczas swej drugiej pielgrzymki do Belgii. Kanonizowany przez Benedykta XVI 11 października 2009 roku.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)
Wtorek 11 maja








Św. Mamert
Św. Mamert, biskup (+ 477). Zasłynął jako mąż modlitwy za swych wiernych w Vienne, dotkniętych takimi nieszczęściami, jak trzęsienie ziemi, pożar, nieurodzaje. Z myślą o uproszenie urodzajów zainicjował tzw. dni krzyżowe. Podczas nich przez trzy dni (przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego) zanoszono błagalne modły połączone z procesjami. Zwyczaj ten przetrwał do naszych czasów: procesje wyruszają na pola, a nabożeństwa odbywają się przy krzyżach przydrożnych. Jest patronem mamek, orędownik w chorobach piersi.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)
Środa 12 maja










św. Nereusz i Achilles
Według św. Damazego papieża, Nereusz i Achilles byli żołnierzami rzymskimi, którzy przyjęli chrześcijaństwo i porzucili służbę wojskową. Zostali umęczeni za wiarę i pochowani na cmentarzu przy Via Ardeatina. Uszkodzona płaskorzeźba przedstawiająca Achillesa jest najstarszym znanym wizerunkiem męczeństwa.
Inna legenda dotycząca tych męczenników mówi, że należeli do dworzan Flawii Domiceli, wnuczki cesarza Wespazjana, małżonki konsula Tytusa Flawiusza Klemensa, która przyjęła chrzest. Po straceniu konsula Tytusa przez cesarza Domicjana, Flawia zostala wygnana na wyspę Pantellerię pod Neapolem, a potem umęczona wraz z Nereuszem i Achillesem.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)
Czwartek 13 maja











Najświętsza Maryja Panna Fatimska

Św. Serwacy
Św. Serwacy, biskup (+ 384). Po 345 roku biskup w Tongres (dzisiejsza Belgia). Identyfikowany z Sarbatiosem, jednym z biskupów pozostających w ostrej opozycji wobec arian na synodzie w Rimini. Gorliwy czciciel Matki Bożej. Zmarł w Maastricht. Orędownik podczas przymrozków. Patron diecezji w Worms, miasta Maastricht; hutników, stolarzy; osób mających reumatyzm i febrę.
W IKONOGRAFII św. Serwacy przedstawiany jest w biskupich szatach pontyfikalnych. Czasami razem ze św. Piotrem, który według legendy podaje mu srebrny klucz do bram nieba. Święty może tam wprowadzić każdego, kogo chce. Atrybutami są: chodaki, smok.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)
Piątek 14 maja











Św. Maciej Apostoł
Św. Maciej, Apostoł (+ ok. 50). Był jednym z 72 uczniów Jezusa. Wybrany przez Apostołów do ich grona na miejsce Judasza, po jego zdradzie i samobójstwie (Dz 1,15-26). Poza opisem powołania nie ma o nim pewnych informacji. Według tradycji Maciej Apostoł głosił Ewangelię w Judei, Etiopii, Kolchidzie. Euzebiusz z Cezarei Palestyńskiej podaje, ze w Jerozolimie poniósł męczeńską śmierć przez ukamienowanie, natomiast Klemens Aleksandryjski odnotowuje, że zmarł śmiercią naturalną. Św. Maciej jest patronem Hanoweru oraz m. in. budowniczych, kowali, cukierników i rzeźników. Wzywają go niepłodne małżeństwa oraz chłopcy rozpoczynający szkołę.
W IKONOGRAFII przedstawiany jest św. Maciej w długiej, przepasanej tunice i w płaszczu. Jego atrybuty: halabarda, księga, krzyż; kamienie, miecz, topór, włócznia - którymi miał być dobity.

(Źródło: Ewangelia na co Dzień)

Przepisy i ograniczenia w związku z Covid'em

Bracia pragną podziękować wszystkim za przestrzeganie przepisów i ograniczeń Covid. Specjalne podziękowania dla stewardów za pomaganie ludziom w zrozumieniu tego, co jest wymagane. Brat Jinson

Kościół St Francis of Assisi nadal otwarty

Kościoły w Anglii pozostają otwarte pomimo lockdown'u, który wprowadzono we wtorek 5 stycznia 2021. Nasz kościół pod wezwaniem Św. Franciszka z Asyżu nie zmienił godzin otwarcia, nie wprowadzono również żadnych nowych obostrzeń w kościele.

„Otwarte kościoły kluczowe dla odporności psychicznej podczas lockdown'u”
Pokrzepiające słowa wypowiedziane w oświadczeniu Kardynała Vincenta Nichols'a.

Wraz z ogłoszeniem nowego lockdown'u dla Anglii w celu powstrzymania szybkiego rozprzestrzeniania się COVID-19, kardynał Vincent Nichols, przewodniczący Konferencji Episkopatu Anglii i Walii, powiedział:

„Regularne praktykowanie wiary w Boga jest dobrze ugruntowanym źródłem zarówno osobistej odporności, jak i oddanej służby potrzebującym. Taka odporność i wytrwała służba są niezbędne w tych trudnych okolicznościach.

„Cieszę się, że nie podjęto żadnych działań, które utrudniałyby lub ograniczały to niezbędne źródło energii dla dobra wspólnego. Parafie katolickie będą nadal służyć potrzebom swojej lokalnej społeczności ”.

Pełne oświadczenie i wytyczne rządu można przeczytać na stronie: www.cbcew.org.uk

Wytyczne Konferencji Biskupów Anglii i Walii:

Nowe zarządzenia dotyczące obostrzeń związanych z covid'em

Witamy w kościele pod wezwaniem św. Franciszka

Cieszymy się, że jest on otwarty i że chcesz się tu modlić. By tak pozostało, prosimy cię...

...włóż maskę (nie dotyczy zwolnionych);
...zdezynfekuj ręce wychodząc;
...wypełnij track & trace: poprzez zeskanowanie kodu QR lub wpisując swoje dane na kartkach dostępnych przy wejściu;
...zachowaj dystans społeczny wewnątrz kościoła.

Nie lubimy patrzeć jak wychodzisz, ale prosimy cię o sprawne opuszczenie kościoła, aby nasi znakomici sprzątający mogli go przygotować na kolejną Mszę Świętą!
Dziękujemy!!!


Do tych, którzy przyjmują Komunię Świętą.

...podczas pandemii przyjmowanie Komunii na język jest odradzane;
...prosimy więc o przyjmowanie Komunii Świętej na dłoń, bez klękania;
...kapłan może udzielić Komunię Świętą na język, jednak po każdym takim razie musi zdezynfekować ręce;
...dlatego, jeżeli czujesz, że nie możesz przyjąć Komunii Świętej na dłoń, to prosimy cię zaczekaj i otrzymasz ją na język zaraz o zakończeniu Mszy Świętej.

Maksymalna dozwolona liczba osób w tym Kościele to 88. Przepraszamy tych, którzy nie będą mogli do niego wejść po osiągnięciu tego limitu.

Pamiętajmy w naszych modlitwach o osobach chorych z naszej parafii

Terry Halpin, Kath Heffeman, Barbara Edwards, Kevin Roberts, Margaret Davis, Hilary Linty, Patrick Hannah, Elle Mae Dunne, Elaine Bruce, Colin Williams, Christopher Browne, Gill Wright, Emma Noble, Veronica Comerford, Julia Milan, Eleanor Milan and Colette Lazenby.